امنیت سایبری مهم ترین دغدغه در تجارت الکترونیک

اختصاصی ایران هشدار، اگرچه فواید و مزایای اقتصاد دیجیتال و خصوصا تجارت الکترونیک بر همگان آشکار و ثابت شده است، اما پس از بروز برخی مشکلات جهانی همانند بیماری کوید 19 و قرنطینه و در خانه ماندن مردم، لزوم گسترش و توسعه تجارت الکترونیک بیش از پیش برای جهانیان مشهود است.

اما در کنار تمامی مزایای موجود، چالشی همیشگی در این حوزه وجود دارد و آن هم امنیت اطلاعات است.

طبق اعلام وب سایت ecommerce times، اخیرا حملات سایبری زیادی به مراکز درمانی و مراکز و بخش هایی که ارائه کننده وخدمات و کالای لازم برای بیماری کوید 19 بوده اند، صورت گرفته است. این امر موجب شده تا در همه دنیا به دنبال امنیت بیشتر اطلاعات در سایت های تجاری باشند.

همکاری جهانی برای مقابله با تهدیدات تجارت الکترونیک شامل بهبود استانداردهای بین المللی، بهبود اطلاعات، ترویج رویکرد واحد جهانی برای امنیت شبکه و اطلاعات آغاز شد.

بر این اساس موسسه مطالعات سیاست گذاری بروکینگز (brookings institution) راهبردها و خط مشی هایی برای تحقق این امر ارائه نموده است. نهاد بروکینگز یک نهاد غیرانتفاعی آمریکایی است که در زمینه تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی و اقتصادی فعالیت می کند. این نهاد در سال 1916 تاسیس شد و یکی از قدیمی ترین موسسات در نوع خود می باشد. سیاست های امنیت سایبری ارائه شده در بروکینگز به شرح زیر می باشد:


1 . اشتراک گذاری اطلاعات: تمامی مباحثی که مربوط به حفظ محرمانگی در انتشار اطلاعات مهم است، درون هر کشوری طبقه بندی می شود و ایجاد توافق نامه تجاری که شامل تعهدات ایجاد سازوکارهایی خاص برای به اشتراک گذاری اطلاعات در بخش های عمومی و خصوصی است، می تواند باعث تسهیل این امر شود.

2 . دسترسی به داده ها: در حال حاضر، با گسترده شدن الزامات امنیت سایبری در دنیا، نظارت بر شبکه بسیار مهم تر از تحلیل ریسک و ناهنجاری در شبکه  تلقی می شود. بنابراین در صورتی که داده ها محدود شوند، یه طوری که در دسترس عموم قرار نگیرند، شرکت های بین المللی نمی توانند حجم زیادی از داده را در تحلیل خود به کار برند. لذا محدود ساختن ریسک و هزینه دریافت اطلاعات را بالا می برد و در بحث بین الملل، امنیت تجارت الکترونیک و میزان استفاده از آن افزایش می یابد.

3 . پروتکل ها و استانداردهای امنیت سایبری: در صورت وجود یک استاندارد یا پروتکل ها و استانداردهای واحد، رویکرد مشترک و واحدی بر مبنای بهترین روش برای به تصویر کشیدن ریسکهای فضای مجازی به وجود می آید.

این استانداردها زمانی موثر واقع می شوند که صرفا یک رویکرد واحد را مورد استفاده قرار ندهند و دارای چارچوب خاصی مبتنی بر قواعد تجارت و حاکمیت برای طراحی شاخصه های امنیت سایبری و سازگاری با عملکرد تجاری و به تصویر کشیدن ریسک داشته باشند. به عنوان مثال سازمان بین المللی استاندارد (iso) و کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) بخش هایی از استانداردهای مرتبط با امنیت سایبری را ارتقا داده اند.

4 . گواهی منطبق بر استانداردهای امنیت سایبری: یکی از مهم ترین دغدغه های تجار در فضای دیجیتال، امنیت تجارت آنها در این فضا است که گواهی انطباق با استانداردهای امنیت سایبری این اطمینان را فراهم می کند. بنابراین دولت ها می توانند به فعالان اقتصادی که استاندارد های امنیت سایبری را در تجارت خود رعایت کنند، مجوز صادرات و واردات اعطا کنند.

5 . رویکرد مبتنی بر ریسک بر اساس امنیت سایبری: به هنگام انطباق کشورها با استانداردهای بین المللی، می بایست به اثرات آن در شرایط هر کشوری دقت کرد. چرا که بر اساس قوانین سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) امنیت سایبری باید بر اساس منافع قانونی و کاهش ریسک متناسب با مزایای اقتصادی و اجتماعی هر کشوری در نظر گرفته شود.

بنابراین مشاهده می شود که دنیا باید به سمتی حرکت کند تا همه با هم برای افزایش امنیت سایبری به صورت یکپارچه و واحد حرکت کنند چرا که عدم امنیت سایبری در سیستم تجاری یک کشور می تواند برای دیگر کشورهایی که با آن کشور مبادلات تجاری دیجیتال دارند، خطرناک باشد.